یک شرکت کاغذی از فرابورس به بورس رفت
شرکت گروه صنایع کاغذ پارس با نماد «چکاپا» از فرابورس به بازار دوم بورس اوراق بهادار تهران منتقل شد.
شرکت گروه صنایع کاغذ پارس با نماد «چکاپا» از فرابورس به بازار دوم بورس اوراق بهادار تهران منتقل شد.
ساری- خصوصیسازی همانند پتکی بر سر صنایع بزرگ و مادر مازندران فرود میآید و یکی پس از دیگری آنان را قربانی خصوصی خواری میکند.
بازار؛ گروه استانها: از اوایل امسال بحث واگذاری بزرگترین صنعت چوب و کاغذ در مازندران نقل محافل شد اما در پس این واگذاری و تقلا برای سپردن به سرمایهگذاران چه نهفته است و بازار در این گزارش به دلایل اعلام ورشکستگی و چرایی تلاش برای واگذاری بزرگترین کارخانه کاغذ سازی کشور می پردازد.
بیش از دو هزار نفر بهصورت مستقیم و غیرمستقیم در بزرگترین کارخانه کاغذسازی در مازندران اشتغال دارند و نگرانی از بیکار شدن و اخراج این کارگران و خانوادههای تحت پوشش آنان را تهدیدمیکند.
اگرچه فعلاً واگذاری چوب و کاغذ متوقفشده است اما طرح ورشکستگی و ماده ۱۴۱ آن و تلاش برای واگذاری همچنان این کارخانه بزرگ و اشتغالزا تهدید میکند. هرچند تجربه خصوصیسازی در مازندران طرحی کاملاً شکستخورده است و حالوروز نساجی، کارخانه چرمسازی خزرخز، چیت سازی و دیگر کارخانههای تعطیلشده سندی براین ادعا است.
این کارخانه بزرگ با ظرفیت حدود ۲۰ درصدی در حال فعالیت است درحالیکه این کارخانه میتوانست حجم اشتغال چند برابر فعلی داشته باشد
نیما مهرجو دبیر قرارگاه مطالبه گری و فعال دانشجویی بابیان اینکه کارخانه چوب و کاغذ برای بیش از هزار و ۲۰۰ کارگر اشتغال ایجاد کرده و ظرفیتی بیش از ۱۷۵ هزار تن تولید کاغذ در سال دارد، افزود: این کارخانه بزرگ با ظرفیت حدود ۲۰ درصدی در حال فعالیت است درحالیکه این کارخانه میتوانست حجم اشتغال چند برابر فعلی داشته باشد.
وی در گفتگو با خبرنگار بازار مسائل مدیریتی را ازجمله مشکلات فراروی این کارخانه بزرگ بیان میکند و میگوید: هردو سال یکبار یک مدیر در این کارخانه تغییر میکند و امیدواریم این جابجاییها به دلیل سلایق سیاسی و باندبازیها و غیره نباشد.
وی با اظهار اینکه وقتی این کارخانه راهبرد مدیریتی بلندمدتی ندارد نمیتواند با ظرفیت تولید عظیم موفق باشد، ادامه داد: چوب و کاغذ یکی از مجهزترین کارخانهها در کشور بلکه در سطح آسیای غربی است ولی با کمتر از ۲۰ درصد فعالیت دارد.
وی با اشاره به طرح تنفس و تناقضات اجرایی این طرح عنوان کرد: تناقضات اجرایی سبب شده تا ماده اولیه به کارخانه چوب و کاغذ نرسد و این کارخانه با تولید کاهش مواجه است و درنهایت با تقلیل نیرو روبرو است.
مهرجو به راهحل خصوصیسازی برای برونرفت کارخانه چوب و کاغذ اشاره و اضافه کرد: خصوصی در کل امری پسندیده و از سیاستهای اصل ۴۴ قانون اساسی محسوب میشود اما وقتی به پهنه کشور نگاه میکنیم میبینیم که هر جا خصوصیسازی صورت گرفته به شیوه بد بوده و نتیجه عکس دادهشده است.
وی یادآور شد: تجربه نشان داده وقتی مجموعهای را میخواهند خصوصیسازی کنند تا یکدهم قیمت نیز واگذاری کردند و دلیل دیگر این است که تضمینی از خریدار برای تداوم تولید گرفته نمیشود و سرمایهگذار با یکدهم قیمت کارخانهای را خریداری میکند و ادوات و ماشینآلات آن را میفروشد و گاه به هتل و برج تبدیل میکند.
این فعال اجتماعی با عنوان اینکه خصوصیسازی به خصوصی خواری در کشور تبدیلشده است، تصریح کرد: نساجی مازندران بر اساس سیاستهای اشتباه درروند اجرای خصوصیسازی به خاک سیاه نشانده شده است.
در حال حاضر چوب و کاغذ مازندران ذیل ماده ۱۴۱ رفته است یعنی اگر بدهیهای یک کارخانه بیشتر از داراییهایش باشد این کارخانه اعلام ورشکستی خواهد کرد
وی با طرح این پرسش که آیا چوب و کاغذ مازندران نمونه دوم نساجی خواهد شد؟ افزود: در حال حاضر چوب و کاغذ مازندران ذیل ماده ۱۴۱ رفته است یعنی اگر بدهیهای یک کارخانه بیشتر از داراییهایش باشد این کارخانه اعلام ورشکستی خواهد کرد.
مهرجو یادآور شد: تقریباً ۴۸۰ میلیارد تومان چوب و کاغذ بدهی دارد و طبیعتاً باید سرمایه اولیه آن کمتر از میزان بدهی باشد اما بررسیها نشان میدهد که این کارخانه ۴۰۶ هکتار زمین دارد و اگر قیمت هر متر زمین آن ۱۵۰ هزار تومان باشد، بیش از ۶۰۰ میلیارد تومان ارزش زمین کارخانه بوده که بیشتر از بدهی است.
وی گفت: اگر مجموعه دستگاهها، ادوات، سوله و غیره را که طبق نظر کارشناسان ۹۰۰ میلیارد تومان برآورد شده است را نادیدهگیریم، فقط ارزش زمین خالی کارخانه بیش از میزان بدهی است و نباید این کارخانه اعلام ورشکستگی میکرد.
مهرجو با عنوان اینکه کارخانه چوب و کاغذ نباید ذیل ماده ۱۴۱ قرار میگرفت، افزود: اگر این مجموعه خصوصیسازی شود آیا تضمینی از خریدار برای تداوم ریل تولیدی گرفته میشود یا خیر و این مسئله نیز حائز اهمیت است.
وی با این پرسش که آیا سرنوشت کارخانه چوب و کاغذ همانند خصوصیسازی نساجی مازندران خواهد بود و به خاک سیاه خواهد نشست، خواستار ورود نهادهای نظارتی و قضایی برای نجات این مرکز و قطب تولیدی در استان مازندران شد.
مخالفت با واگذاری چوب و کاغذ
درعینحال علی بابایی کارنامی نماینده مردم ساری و میان درود در مازندران نیز در گفتگو با خبرنگار بازار بابیان اینکه مخالف واگذاری کارخانه چوب و کاغذ هستیم، اظهار داشت: در حال حاضر بحث واگذاری منتفی است اما باید کارشناسی دقیق درباره این موضوع صورت گیرد.
وی با اشاره به اینکه تجربه خصوصیسازی واحدهای تولیدی بزرگ در استان مثبت نبوده است، با واگذاری چوب و کاغذ در بورس و سپردن به اشخاص مخالف هستیم و باید اهلیتها بررسی شود.
پیشتر حسینقلی قوانلو رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت مازندران در گفتگو با خبرنگار بازار بابیان اینکه طبق قانون و دستورالعمل قانونی مبنی براینکه بانکها باید بنگاهداری را رها کنند، به مزاید و فروش گذاشتهشده بود، گفته بود: این کاربر اساس دستورالعمل قانونی و قانون برنامه پنجم و ششم توسعه است و در حال حاضر تأکید شدید رئیسجمهور این است که بانکها بنگاهداری را رها کنند و اموال و شرکتهای خود را از طریق واگذاری به فروش رسانند و پول را به چرخه تولید بیاورند.
وی ادامه داد: دستورالعمل اشارهشده جزو قانون برنامه توسعه و برنامه بودجه بوده و اگر بانکها به آن عمل نکنند در حسابرسی توسط نهادهای ذیربط و مسئول با مشکل مواجه خواهند شد به همین دلیل آن را برای فروش سهام به مزایده گذاشتند
قوانلو درعینحال به قیمت بالای در نظر گرفتهشده برای چوب و کاغذ اشاره و اضافه کرد: با توجه قیمت بالای چوب و کاغذ و شرایط این کارخانه، فروش آن ضعیف به نظر میرسد و نظر متولیان استان این است که اهلیت سرمایهگذار باید سنجیده شود و اگر جزو سرمایهگذاران خوب بخش خصوصی باشد مشکلی پیش نخواهد آمد.
قوانلو درعینحال به تجربه ناموفق خصوصیسازی نیشکر اشاره کرد و گفت: دو جوان اقدام به خرید این شرکت کرده بودند و درنهایت این کارخانه دچار مشکل شد اما به نظر میرسد چوب و کاغذ با شرایط کنونی و قیمت بالایان در مزایده بهجایی نخواهد رسید.
شرکت صنایع چوب و کاغذ بزرگترین کارخانه تولید کاغذ در ایران و خاورمیانه به ظرفیت بیش از ۱۷۰ هزار تن به شمار میرود که باهدف کاهش وابستگی کشور به واردات کاغذ تأسیسشده است و خطر واگذاری و رقم خوردن سرنوشتی شبیه شرکت نیشکر این کارخانه را تهدیدمیکند.
کارگران کارخانه ایران چوکا در تماس با خبرنگار ایلنا گفتند: فعالیت کارخانه ایران چوکا که در زمینه تولید «انواع کاغذ » در استان گیلان فعالیت میکند، از ابتدای سال جاری به دلیل مشکلات مالی به حداقل رسیده است.
آنها با بیان اینکه هم اکنون کارگران این کارخانه از وضعیت موجود رضایت ندارند، در ادامه گفتند: کاهش تولیدات این کارخانه تهدیدی برای امنیت شغلی کارگران کارخانه شده است.
به گفته کارگرانی که این اطلاعات را در اختیار ایلنا گذاشتهاند، در چند سال گذشته فعالیت «چوکا» دیگر رونق سابق را ندارد و از ابتدای سال جاری فعالیت تولیدی این واحد به حداقل رسیده است.
کارگران این کارخانه با بیان اینکه هماکنون تولید در این کارخانه رها شده است، افزودند: طبق برنامهریزیهای انجام شده در ایران چوکا باید ۷۵ هزار تن کاغذ تولید میشد اما این میزان هماکنون به ۲ هزار و ۵۰۰ تن کاغذ کاهش یافته است.
کارگران گفتند: عوامل متعددی در ایجاد بحران در این واحد تولیدی دخیل هستند؛ یکی از مهمترین عوامل دخالت برخی افراد سیاسی در امور مدیریتی کارخانه و تولیدات آن است که در هر دوره حواشی زیادی برای این مجموعه بزرگ تولیدی ایجاد میکند.
این کارگران با بیان اینکه بخش دیگری از مشکلات ایران چوکا به تغییرات مدیریت کارخانه برمیگردد، در ادامه تشریح کردند: مدیریت کارخانه بزرگی همانند ایران چوکا هر چند سال یکبار به دلایل نامعلومی تغییر میکند. طی هشت سال گذشته ایران چوکا چهار مدیرعامل به خود دیده است. در هر دوره نیز مدیران وقت با دریافت وامهای میلیاردی سعی در نوسازی و رونق تولید در این مجموعه کردهاند اما هیچ خروجی نداشته است. درحال حاضر نیز این کارخانه ۳۰۰ میلیارد تومان بدهی دارد و تولیدات آن از ۷۰ تا ۱۰۰ هزار تن به حداقل ۲ هزار تن رسیده است.
کارگران ایران چوکا با بیان اینکه مدیریت فعلی کارخانه تمام تلاش خود را برای رونق تولید و حفظ اشتغال کارگران به کار گرفته است، افزودند: دلیل واقعی اتفاقاتی که باعث میشود این واحد تولیدی نتواند به حداکثر تولید برسد را نمیدانیم. با این حال ما کارگران نمیخواهیم بعد از پشت سر گذاشتن این همه مشکلات دوباره به وضعیت بحرانی سالهای قبل دچار شویم.
این کارگران که به دلیل نداشتن امکانات تولید کماکان امنیت شغلیشان را در مخاطره میبینند، در بخش دیگری از سخنان خود گفتند: اگر بیش از این بیتوجهیها که ناشی از تامین نشدن منابع مالی است، ادامه پیدا کند، کارگران ضمن از دست دادن امنیت شغلی خود انگیزهای برای کار کردن نخواهند داشت.
این منابع کارگری در ادامه گفتند: بهرغم موارد ذکر شده همه معوقات مزدی کارگران شاغل در این کارخانه پرداخت شده و کارگران طلبکار نیستند اما در زمینه سوابق بیمه تامین اجتماعی دچار مشکل هستیم.
کارگران با تاکید بر پیگیری مسئولان استانی درمورد وضعیت کارخانه «ایران چوکا» و کارگرانش گفتند: امیدوار هستیم همچنان با حمایت مسئولان به ویژه نماینده مجلس، مشکلات این قطب تولیدکننده کاغذ برطرف شده و سطح تولید افزایش پیدا کند و درنتیجه مشکلات کارگران از قیبل امنیت شغلی و تاخیرهای متداول در پرداخت مطالبات مزدی نیز برطرف شود.
ایرج زمانی فرد (مدیرعامل شرکت چوکا) در ارتباط با وضعیت این کارخانه به ایلنا گفت: کارخانه ایران چوکا چندین سال است که گرفتار بحران تولید است و حدودا دو سال است ظرفیت تولیدات آن به حداقل کاهش یافته است.
او با بیان اینکه مواد اولیه تولید در اختیار نداریم، افزود: مواد اولیه تولید کاغذ، چوب است که هماکنون با کمبود آن، تولیدات کارخانه کاهش یافته است.
زمانی فرد در ادامه سخنان خود اظهار داشت: مدتهاست چوکا درگیر مشکل تهیه مواد اولیه تولید است. تولید در کارخانه چوکا درحال انجام است اما نسبت به سال گذشته که کارگران مدعیاند کمتر نشده، تولید بسیار کمتر شده و طبق برنامهی تعریف شده برای کارخانه، کاغذ تولید نمیشود.
مدیرعامل چوکا با بیان اینکه نگرانی کارگران غیرواقعی است و در حال حاضر این واحد تولیدی از حمایت سهامداران اصلی خود برخوردار است، افزود: تلاش ما حفظ اشتغال و افزایش تولید است که تاکنون با مساعدت و حمایت سهامداران کارخانه محقق شده است.
او گفت: با کمک سهامداران اصلی کارخانه بسیاری از طلبهای مالی کارخانه و کارگران که مربوط به سنوات گذشته و مدیران سابق بوده، پرداخت شده و همچنین ما به دنبال نوسازی و بازسازی کارخانه هم بودهایم.
به گفته وی؛ در حال حاضر سهامداران به دنبال تامین منابع مالی برای سرمایه در گردش کارخانه هستند که امیدواریم به زودی به روزهایی که تولید در ایران چوکا خوب بود، برسیم.
زمانی فرد افزود: اگر مسئولان در تهیه چوب به عنوان مواد اولیه تولید به ما کمک کنند و مراحل داشت، کاشت و برداشت آن را به ما بسپارند، این کارخانه ماهیت اصلی خود را بدست میآورد.
به گفته وی، بخش دیگری از مشکلات کارخانه به دلی اجرای طرح تنفس جنگلهاست که از سال ۹۷ انجام میشود. این طرح، محدودیتهای بسیاری در کارمان ایجاد کرده است. گرچه در این طرح به صراحت گفته شده بهرهبرداران میتوانند درختان شکسته را جمعآوری کنند اما سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور که زیر نظر وزارت جهاد کشاورزی است هنوز اجازه این بهرهبرداری را به ما نمیدهد. این درحالیست که تعداد درختهای خطرآفرین و ریشهکن شده در جنگلها کم نیستند.
زمانی فرد با بیان اینکه حتی درخواست کردیم مراتع را برای کاشت درخت به ما تحویل دهند، بیان داشت: در چنین شرایطی ما مجبوریم چوبهایی که مردم بومی در بازار به فروش میرسانند را خریداری کنیم.
مدیرعامل چوکا افزود: ظرفیت اسمی چوکا ۱۵۰ هزار تن در سال است. در زمانی که چوب کافی برای تولید داشتیم ۱۳۵ هزار تن کاغذ تولید میکردیم. طی یک سال گذشته نیز طبق برنامه و برآوردهای ما بایستی ۵۵ هزار تن کاغذ تولید میکردیم که به دلیل کمبود چوب فقط توانستیم ۲۰ هزار تن کاغذ تولید کنیم.
او در خاتمه تصریح کرد: کاغذی که در چوکا تولید میشود از نوع «لاینر» یا کاغذ قهوهای است که در صنایع کارتنسازی کاربرد دارد.
معاون اول رئیس جمعور گفته است که تولید کاغذ اولویت کشور قرار خواهد گرفت، اما نگاهی به گذشته نشان میدهد که بین حرف تا عمل در زمینه خودکفا شدن کاغذ فاصله بسیار است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روند افزایشی قیمت کاغذ همچنان ادامه دارد، اگر در روزهایی قیمت کاغذ، پنج تا 10 هزار تومان طی دو هفته گذشته کاهش داشته است، در روزهای بعد از این کاهش با افزایش 15 هزار تومانی مواجه بودهایم. بر این اساس قیمت هر بند کاغذ تحریر 70 در 100 با گرماژ 70 گرمی 390 هزار تومان بوده است.
به نظر میرسد با توجه به شرایط فعلی افزایش قیمت کاغذ در بازار آزاد غیرقابل اجتناب باشد، از یک سو تکلیف کاغذ فرهنگی (ناشران و مطبوعات) که قرار بود از ارز دولتی بهرهمند باشند، هنوز مشخص نیست و با توجه به سخنان اخیر جهانگیری معاون اول رئیس جمهور در جلسه هفته گذشته شورای اقتصاد امیدی برای اختصاص آن نیز نیست.
از سوی دیگر ارز نیمایی نیز برای واردات کاغذ تاکنون اختصاص پیدا نکرده است. همچنین افزایش نرخ ارز در کشور نیز موجب شده تا قیمت تمام شده کاغذ برای واردکنندگان به مراتب بالاتر از پیش درآمده و کاغذ که برای ماهها در بازار زیر 300 هزار تومان قیمت داشت، حالا به 400 هزار تومان رسیده است. اما چه باید برای این نیاز 300 هزار تنی کشور به کاغذ چاپ و تحریر کرد؟
پاسخ روشن است، تولید کاغذ باید در کشور اولویت قرار گیرد، اگر در همه بخشهای کشور و نظام این اولویت مورد توجه قرار گیرد در مدت کوتاهی میتوان به خودکفایی در زمینه تولید داخل دست یافت. اگرچه جهانگیری در جلسه هفته گذشته بر اولویت قرار داشتن تولید در کشور تأکید کرده است، اما مادامی که دستورالعمل شفاف و قوانین حمایتی لازم برای تولید تصویب نشود، نمیتوان امید داشت.
ابوالفضل روغنی گلپایگانی، رئیس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوا، در گفتوگو با تسنیم با اشاره به افزایش قیمت کاغذ میگوید: در وضعیت فعلی بازار ایران شاهد تولید جدی کاغذ روزنامه و تحریر نیست، به دلیل عدم حمایت گذشته دولت از این نوع تولید، دیگر برای کارخانههای داخلی تولید چاپ و تحریر نمیصرفد. نه کارخانه مازندران تولید جدی دارد و نه هیچ کدام از واحدهای دیگر تولید کاغذ در کشور.
وی ادامه داد: اما امروز وقت تولید کاغذ تحریر و روزنامه در کشور است اگر شرکتهای داخلی به دنبال سود مناسبی هستند، باید امروز به تولید چاپ و تحریر که نیاز اصلی بازار است و واردات نیز فعلاً نمیتواند به آن پاسخ دهد، باشند؛ زیرا امروز حاشیه سود بسیار خوب است و کاملاً مقرون به صرفه است.
با توجه به اینکه قیمت ارز به شدت بالا رفته است، مصرفکننده برایش مقرون به صرفه است که از تولید داخل استفاده کند؛ بنابراین فضا مناسب است تا تولیدکنندگان خود را بزرگ کنند، اساساً امروز منطق اقتصاد و تولید حکم میکند به سمت تولید تحریر و روزنامه حرکت کنیم.
لزوم توجه به تولید داخلی کاغذ در دوره زمانی فعلی در حالی به نظر جدی میرسد که در طی 12 سال گذشته تمام توجه از تولید به سمت واردات رفته است. دولت با واردکردن کاغذ به فهرست کالاهای اساسی در سال 97 میلیونها دلار صرف واردات کاغذ کرد که فسادهای بسیاری را موجب و در نهایت به ظهور سلطانهای کاغذ و کشف انبارهای احتکار انجامید. پس از اینکه ساز و کار واردات کاغذ به دست وزارت ارشاد افتاد، اگرچه از فساد و رانت موجود کاسته شد، اما باز هم تمام توجه به واردات بوده و هست.
اما در این سالها چه بر سر تولید آمد، تولید کاغذ که در شرایط نابرابر با واردات قرار داشت، با مشکلات دیگری از جمله تصویب قانون منع برداشت چوب از جنگلها و کمبود مواد اولیه مواجه شد. از سوی دیگر به دلیل اقبال عمومی جامعه به کاغذهای وارداتی، کاغذهای چاپ و تحریر تولیدی در کارخانههای داخلی تا مرز خمیر شدن نیز پیش رفت؛ از همین رو چرخ تولید کاغذ چاپ و تحریر و روزنامه در بزرگترین کارخانه تولیدی یعنی چوب و کاغذ مازندران و پس از آن پارس متوقف شد و در دورهای کارخانه برای پاسخ به سفارش خود کاغذ را آن هم با ارز دولتی وارد کرد.
حالا اگرچه کارخانه مازندران در آستانه بازنگری است و به نظر میرسد در آینده نزدیک با ورود سرمایه جدید به کارخانه تکانی در حوزه تولید کاغذ چاپ و تحریر به خود دهد، اما قطعاً بدون حمایتهای دولتی در زمینه تصویب قوانین لازم، تعیین تعرفه وارداتی، فراهمکردن زمینه مناسب رقابتی بین تولید و واردات و … نمیتوان به خودکفا شدن در تولید کاغذ امید داشت.
مدیرعامل نمایشگاه بین المللی از برگزاری سومین نمایشگاه تخصصی کاغذ و مقوا با حضور بیش از ۶۰ شرکت داخلی در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی ایران خبر داد.
به گزارش روابط عمومی نمایشگاه، دکتر بهمن حسین زاده مدیر عامل شرکت سهامی نمایشگاههای بین المللی ج.ا.ایران با اعلام این خبر گفت:
با رعایت پروتکل بهداشتی:سومین نمایشگاه تخصصی کاغذ، مقوا، فرآورده های سلولزی و ماشین آلات وابسته با حضور بیش از 60 شرکت داخلی در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی ایران برگزار می شود.
به گزارش روابط عمومی نمایشگاه، دکتر بهمن حسین زاده مدیر عامل شرکت سهامی نمایشگاههای بین المللی ج.ا.ایران با اعلام این خبر گفت: سومین نمایشگاه تخصصی کاغذ، مقوا، فرآورده های سلولزی و ماشین آلات وابسته، 24 تا 27 تیرماه سال جاری در محل دائمی نمایشگاههای بین المللی ایران برپا می شود.
در حالی که صنعت تولید کاغذ در سالهای اخیر همواره در کشور با مشکلات و مصائب متعددی دست و پنجه نرم میکند، کرونا، کمبود آخال که مواد اولیه برای تولید کاغذ بستهبندی محسوب میشود را به ارمغان آورده است.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین از ارائه تسهیلات کاغذ یارانه ای از سوی معاونت فرهنگی وزارت ارشاد (اداره کل دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی) و اتحادیه تعاونی ناشران کشور خبر داد.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.
آدرس: گلستان، شهرستان علی آباد کتول، شهرک صنعتی علی آباد، تلاش شرقی، تلاش 12، شرکت فرآوری کاغذ تسکا امید جلین
بازرگانی : 09124269694
مدیریت : 09112739001
پست الکترونیکی : info@toskapulp.com